Lechtal in Oostenrijk

Lechtal

15 jaar... Het is al 15 jaar geleden dat we in de zomer naar Oostenrijk trokken. Tijd om terug te keren!

Gepakt en gezakt, de auto volgeladen, zetten we koers richting Hägerau. Want ja, ook in de zomer logeren we bij onze Oostenrijkse 'familie'. Skiën is dit jaar niet geluk (dank u, Covid 19), dus is het al bijna anderhalf jaar geleden dat we elkaar zagen. De reünie is bitterzoet... blij om elkaar terug te zien, maar het is onze eerste vakantie zonder oma Oostenrijk. Het is een raar gevoel.

 

We blijven deze keer voor 2 weken (vorige keer waren we er maar 1 week), dus tijd genoeg voor alle wandelingen en uitstapjes die we gepland hebben (alhoewel :p).

Die Wase

Onze eerste dag in Oostenrijk proberen we rustig te beginnen. Mijn zus en haar vriend zijn hier ook, samen met een groot stuk van zijn familie. Met deze hele bende vertrekken we voor een, toch wel stevige, eerste wandeling. 

De wandeling vertrekt in Bach en gaat helemaal naar het Jausenstation: Die Wase. Onderweg heb je een prachtig zicht op Bach. 

Na een tussenstop in het Jausenstation, kan je de tocht verder zetten of via dezelfde weg terugkeren naar het dal. Gezien we ook grootouders in onze wandelgroep hebben, gaat de tocht terug naar het dal. Voor onze eerste dag hier is dit al dik oké :-) Een goeie training voor de rest van de week. Na de wandeling keren we terug naar ons huisje. Van daaruit kunnen we heel makkelijk te voet naar de waterval en de kneippanlage: een stroom die van de waterval afkomstig is. Ze maken dan zitplaatsen en trappen zodat je in het koude water kan. Geloof me, na een stevige bergwandeling doet die koude stroom deugd aan je vermoeide voeten.

Warth

Op dag 2 ziet ons programma er al wat steviger uit. We trekken naar een, voor ons, zeer bekend gebied... Warth! Hier komen we in de winter skiën, altijd leuk om te zien hoe alles er in de zomer uit ziet. 

We vertrekken aan het skistation Steffisalp en nemen de skilift. Dat is echt een bizar gevoel... waar zijn mijn skilatten? 

Eenmaal boven gekomen hebben we al meteen een fantastisch uitzicht. Ons plan: helemaal naar boven wandelen, dan helemaal naar beneden tot aan de Körbersee, opnieuw een stuk stijgen en langs de Salober helemaal terug naar Warth wandelen. We hebben ons eindpunt niet gehaald, maar wat een fantastisch mooie wandeling. 

We vertrekken dus aan het liftstation en wandelen naar boven. Onderweg komen we 't Smis tegen (zo genoemd door alle Assenaren die hier komen skiën), de echte naam van de berghut: Hochalp. Hier vertoeven we wel vaker in de winter, dus leekt het ons een goeie eerste stop. Met nieuwe suikerboost zetten we de tocht verder. Onderweg kan je een zijweg nemen en even tot aan het waterreservoir wandelen, het is er echt adembenemend mooi. 

Je keert op je passen terug en begint aan de afdeling naar de Körbersee. Het gaat van makkelijk wandelbare wegen naar wandelen tussen stenen en rotsen, het is een avontuur op zich. Onderweg kom je af en toe wel eens wat koeien tegen.

De Körbersee is in de winter een prachtige plaats om naartoe te skiën, maar ook in de zomer is het er heel mooi. Dit wordt al jaren niet voor niets verkozen tot de mooiste plaats van  Oostenrijk.

We eten hier ons lunchpakket op terwijl we genieten van het mooie uitzicht. 

Van aan de Körbersee gaat het opnieuw stevig omhoog, nadien is het afwisselend stijgen en dalen tot aan de Salober (het verste skistation in Warth). Van daar wandelen we door tot aan de Jägeralp, nog meer bekend terrein. Hier zijn onze voeten echt zo vermoeid, dat we het laatste traject echt niet meer kunnen wandelen, gelukkig rijdt de skibus ook in de zomer :-)

Holzgau - Simswasserfall

Gisteren heel goed weer, vandaag een pak minder. Er hangt een dikke mist in het Lechtal. Toch trekken we onze wandelschoenen aan en nemen de auto naar Holzgau. We vertrekken aan de kerk en beginnen aan onze tocht naar boven, richting de hangbrug. Hoe hoger we klimmen, hoe slechter het zicht wordt. De brug hangt in 1 grote mistwolk dus is er niet zoveel te zien. Gelukkig is dit een wandeling die je ook in de winter kan doen. Ik heb die brug wel al vaker overgestoken. Nadien zijn we altijd teruggekeerd naar het dorp, maar deze keer trekken we dieper de vallei in. Je kan deze wandeling in beide richtingen doen. We wandelen tot we Cafe Uta tegenkomen, hier kan je een tussenstop maken indien gewenst. Gezien het bijna middag is besluiten we door te stappen. Vanaf het café kan je nog dieper de vallei in en hoger de berg op, maar je kan ook terug keren naar Holzgau. Deze keer niet over maar onder de brug. Onderweg kom je de indrukwekkende Simmswasserfall tegen, waar je indien je dat wil ook een klettersteig kan boeken. 

We wandelen verder tot we opnieuw in Holzgau uitkomen. We hebben een klein hongerke en rijden naar Elbigenalp. Daar maken we een korte maar pittige wandeling tot aan de Gibler Alm, een paradijs voor de kinderen. Voor de beste pizza in het Lechtal moet je hier zijn. Je kan deze wandeling ook in de winter doen, de Gibler Alm is open! :-)

 Zoals ik eerder zei kan je deze wandeling in beide richtingen doen. Voor meer info verwijs ik graag naar de website: Komoot

Kaisers

Opstaan en een stralende hemel zien! Tijd om onze wandelschoenen terug aan te trekken.

Vandaag op de planning: Kaisers. Gezien dit dorpje helemaal vanboven op de berg ligt, nemen we de bus. Aan hotel 'Stern' in Steeg kan je de bus nemen (het is een klein halfuurtje wandelen van het huisje naar de bushalte). Met je Lechtal Gästekarte kan je de bus gratis nemen. 

Eenmaal boven toegekomen, valt mijn mond meteen open van verbazing! Wat een uitzicht!!!!

We beginnen aan de afdaling naar Steeg. Het eerste stuk loop je eigenlijk gewoon op de straat, maar gezien het hier niet zo groot is, rijdt hier dus ook niet zoveel volk. Vlak voor we aan de tunnel komen, nemen we links het wandelpad naar beneden (volg hiervoor het bordje: Hängebrücke). Het pad slingert tussen de bomen naar beneden tot je aan de hangbrug komt. Deze steken we over. Nadien is het weer even stijgen geblazen. Opnieuw slingert het pad tussen de bomen, maar deze keer omhoog. 

Eenmaal we op een grotere weg komen, nemen we rechts. Vanaf nu blijft het pad even breed en even gemakkelijk te bewandelen. Vergeet niet om af en toe achterom te kijken... het uitzicht blijft super mooi! Let op: Je komt nergens een hut tegen om iets te drinken. Zorg dat je voldoende drinken meeneemt op je wandeling.

Je wandelt helemaal tot in Steeg (duidelijk aangegeven op een geel bordje). Je kan kiezen om dan terug naar het huisje te gaan of nog wat door te wandelen. Wij kiezen voor de 2e optie. We wandelen langs de Lech, ons huisje voorbij, tot aan het Styrolerhof in Walchen (zorg ervoor dat je de rechterkant van de Lech neemt, deze aan de voet van de berg). Het wandelpad langs de Lech is heel mooi en dus zeker een aanrader (je kan dit ook als aparte wandeling doen). 

In het Styrolerhof kan je altijd een tussenstop maken om iets te drinken. Nadien wandelen langs de andere kant van de Lech terug naar ons huisje! Een wandeling van ongeveer 10 km.

Zürs en Lech

We gaan vandaag opnieuw bekend terrein op. We trekken naar Zürs. Ook hier komen we wel eens skiën, dus bekijken we dat graag allemaal eens in de zomer. 

We nemen de skilift. Eenmaal boven is het uitzicht alweer adembenemend! Op het plateau staat een restaurant: Seekopf. Hier houden we in de winter wel vaker een tussenstop, maar ook in de zomer kan je hier terecht. 

We wandelen meteen naar beneden richting Zürsersee. Mijn eerste gedacht... WHAT THE HELL?!? Hier ligt gewoon een meer??? In de winter is hier helemaal niets van te zien... hoe graaf is dit!

Op het meer drijft een brug, zo kan je op het meer foto's nemen én van het uitzicht genieten. We wandelen rond het meer, eventjes terug tot op het plateau en beginnen dan aan onze afdaling naar Zürs. Je kan via verschillende wegen naar beneden, dus het is een kwestie van kiezen. De paden zijn breed (af en toe rijdt er een wagen naar boven), maar ze liggen vol steentjes. Soms is het opletten als de weg wat steiler wordt. We wandelen langs watervalletjes, tussen de koeien en de geiten,... het is hier zo mooi!  

Eens we in het dal zijn aangekomen, is het rechtstreeks naar de auto. Iets eten of drinken is hier niet mogelijk. In de winter is er hier elke dag leven in de brouwerij... in de zomer is het hier zo dood als een pier. :-)

We rijden terug naar Lech. Hier stoppen we en breien we een vervolg aan onze wandeling. We nemen opnieuw de lift (Bergbahn Lech - Oberlech), nadien nemen we nog een tweede lift: Petersboden. Vanaf hier is het een shortwalk naar Der Wolf. Een skihut die we ook in de winter meermaals bezoeken, vooral voor het prachtige uitzicht en de goeie burgers. Ook in de zomer is deze geopend, dus dit vraagt om... jawel, een burger als middageten. 

We genieten van ons eten en van het uitzicht, want ja, ook in de zomer is het super mooi. Nadien wandelen we opnieuw naar het dal. Ook hier kan je verschillende routes kiezen. 

Bregenz

Na de stevige wandelingen van de laatste dagen, doen we het vandaag iets rustiger. We maken een daguitstap naar Bregenz... Bregenz am Bodensee.

Je kan er winkeltjes doen, sightseeing, een rondvaart maken in de baai, de Pfänderbahn nemen voor een fantastisch uitzicht over Bregenz,... 

Wij maakten een boottocht, bezochten het zeetheater en namen de Pfänderbahn voor een uitzicht over de stad. Daar kwamen we te weten dat er bovenaan een dierenpark is, dus brachten we een bezoekje aan de dieren. 

Het is een leuke afwisseling met het wandelen, maar al dat slenteren is toch ook vermoeiend. :-)

Königsschlösser en Füssen

Vandaag staat er opnieuw een daguitstap op het programma en deze keer gaat (een deel van) onze Oostenrijkse familie mee. Fidel en Daniela laten ons nog een ander deeltje van 'hun' Oostenrijk zien. 

Eerst brengen we een bezoekje aan de Königsschlösser: Hohenschwangau en Neuschwanstein. We bezochten deze laatste al eens een paar jaar geleden en ik wou zo graag nog eens terug. Jammer genoeg was er maar een beperkt aantal bezoekers per dag toegelaten (lees: het was de Covid 19 periode en er mocht slechts 10% van de dagelijkse bezoekers binnen), dus zal ik toch nog eens moeten terugkeren :-)

Maar die kastelen zien, zelfs al ga je er niet binnen, is sowieso imposant. Ik heb meermaals gedacht: Cinderella, are you home? 

Nadien rijden we naar Füssen, een heel gezellig stadje. Iets eten, rondkuieren,... Het is zeker de moeite waard om hier even halt te houden! Ik waande me af en toe in Frankrijk.

Hägerau

Onze gastvrouw, Daniela, is ook gids. Zij heeft haar favoriete wandeling uitgeschreven en is terug te vinden in de gastenmap. Wij besloten deze wandeling te ontdekken.

Vertrek en aankomst in Hägerau zelf. 

In het begin is het heel veel stijgen. Af en toe stoppen om naar het uitzicht te kijken is een goed excuus om terug even op adem te komen. 

Na de imposante klim is het vooral dalen tot in Holzgau, af en toe zit er nog een klein klimmetje in. Eens je in Holzgau bent aangekomen, wandel je langs de Lech terug naar het appartement (of naar de plaats waar je auto geparkeerd staat).

Häselgehr

Je kan in het Lechtal zoveel wandelingen maken dat kiezen niet altijd makkelijk is. Wij kozen ervoor om een iets rustigere wandeling te maken, niet te veel stijgen en dalen. In Häselgehr is er zo eentje. Niet te lang, niet de veel klimmen of dalen, deze wandeling is zelfs perfect te doen met een kinderkoets. 

Wij namen wel een kleine omweg om de waterval te zien.

Jöchelspitze

Dit is misschien wel de grootste uitdaging tot nu toe... een wandelling op de Jöchelspitze.

Je rijdt tot aan het grondstation van de Jöchelspitzebahn, je neemt de lift naar boven en vandaar begint het échte werk. Onderweg kom je het Lechtaler Bergheumuseum tegen. Groot is het niet, maar het is wel leuk om even binnen te piepen. 

Vanaf hier kan je kiezen tussen 2 routes. Ofwel neem je de Panoramaweg, waar je echt bovenop de bergen loopt. Of je kiest voor de Alpenrosensteig. Wij kiezen voor de tweede optie. De wandeling is iets minder zwaar, maar vooral... veel minder volk. Wij komen amper andere wandelaars tegen. Het uitzicht is ook hier fantastisch! De route staat aangeduid met gele wijzers.

Je kan kiezen om meteen terug te wandelen naar het dal, maar je kan ook nog een kwartiertje doorwandelen tot aan Alpengasthof Bernhardseck. Je kan hier iets eten en/of drinken en even op adem komen. Vergeet zeker niet te genieten van het uitzicht!

Je kan hier opnieuw kiezen. Ofwel wandel je van hieruit naar Elbigenalp, of je keert op je passen terug zodat je de afdaling naar Bach kan doen. 

Gams Vroni

De laatste dag en na de straffe wandeling van gisteren, kiezen we voor een iets rustigere wandeling.

We vertrekken aan het busstation: Bockbachtal. Daar kan je de auto parkeren en begin je aan de klim. Doel van de klim: Jausenstation Gams Vroni, dit staat steeds aangegeven op de gele wegwijzers. Het is eigenlijk stijgen tot aan de hut, de weg is zeer goed begaanbaar (is een asfaltweg). Na de klim is een fris drankje of lekker eten zeker welkom. Gams Vroni is een zeer leuke wandeling om met kinderen te doen. Er is een speeltuin aan de hut, dus kinderen kunnen er naar hartenlust spelen.

Om terug in het dal te geraken, keer je op je passen terug. Maar in plaats van langs de gewone route terug te wandelen, kies voor het pad dat tussen de bomen naar beneden leidt (ook hier staat een gele wegwijzer). Je bent weg van de asfaltweg en deze route is nog mooier qua uitzichten. Na een tijdje kom je automatisch terug op de asfaltweg, het laatste stuk is dezelfde weg als de klim.

Wat nog?

Uiteraard zijn er in het Lechtal héél veel mogelijkheden om te wandelen. Zoveel dat je nooit alles kan doen. 

Naast het wandelen zijn er nog tal van andere activiteiten die je kan doen. 

Ik sprak eerder al over de klettersteig aan de Simmswasserfall, maar er is nog zoveel meer. Zo heb je in Elbigenalp de Wally - Blitz, een rodelbahn die er enkel in de zomer te vinden is (in de winter ligt hier een skipiste). Ik heb deze zelf uitgetest en goedgekeurd.

Voor meer info, klik hier:

Na lange wandelingen kan een plons in het zwembad deugd doen. In Steeg vind je Aqua Nova, in Elbigenalp vind je een openluchtzwembad. In het openluchtzwembad ben ik nog niet geweest, in Aqua Nova wel. Je vindt er een zwembad met bubbel ligbedden (ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven), met uitzicht op de bergen. Voor de kinderen is er een glijbaan en een babybadje voor de allerkleinsten. Indien je nog meer ontspanning nodig hebt, is er ook een welness.

Voor meer info:

Na 15 jaar ben ik mijn hart opnieuw verloren is Oostenrijk. Hopelijk kan ik er nog vaak vertoeven, zowel winter als zomer.

Ik hoop dat ik jullie met mijn blog toch een beetje zin heb doen krijgen om ook naar het Lechtal af te reizen!

Liebe grüsse,

Lara